Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Μονόλογοι από το Αιγαίο... τότε και τώρα

Βασισμένοι στους "Μονόλογους από το Αιγαίο" και στις δραστηριότητες του project "Κι' αν ήσουν εσύ;" , οι μαθητές της θεατρικής ομάδας του Ζαννείου Λυκείου, έφτιαξαν ένα θεατρικό δρώμενο, στο οποίο οι αφηγήσεις μετανάστευσης και προσφυγιάς των προγόνων τους μπερδεύονται με τις σύγχρονες ιστορίες των ασυνόδευτων ανηλίκων που εγκαταλείπουν καθημερινά τις πατρίδες τους για  μια καλύτερη τύχη. 'Εφτιαξαν ένα "θέατρο δρόμου" που βασίζεται στο λόγο, τον αυτοσχεδιασμό και την κίνηση.





Θα παρουσιαστεί την Παρασκευη 3/2 στις 12 το μεσημερι,  στην πλατεια 34ου Συνταγματος και Ευγγελιστρίας στον Πειραιά.  
Το δρώμενο εντάσσεται στα πλαίσια της δράσης "καρτ ποσταλ απο τους πρόσφυγες παππούδες μου" που οργανώνει η ΔΙΔΕ Πειραιά σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και συμμετέχουν πολλά σχολεία της πόλης.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Δουλεύοντας πάνω στο πρωτοποριακό έργο του Σάμουελ Μπέκετ




Ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν είναι δύο περιπλανώμενοι άνθρωποι που η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Συνεχίζουν να ζουν, γιατί ελπίζουν ότι η έλευση του Γκοντό είναι αυτό που θα δώσει ουσία στην ύπαρξη τους. Έτσι, η κάθε μέρα περιστρέφεται γύρω από την αναβαλλόμενη άφιξη του Γκοντό, γύρω από την οποία αποκλειστικά κουβεντιάζουν, γιατί αυτή θα φέρει τη λύτρωση από την αναμονή. Η εξάρτηση τους από το πρόσωπο του  δείχνει ότι δεν είναι ικανοί να δημιουργήσουν, να αγωνιστούν, να αντιμετωπίσουν με υπευθυνότητα την ελευθερία τους. Τα πάντα για αυτούς είναι μάταια, αλλά και ακίνητα. Και αφού δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν την απουσία νοήματος ζωής , παγιδεύονται στη στασιμότητα και τελικά την ανυπαρξία.
Ο Γκοντό  - το όνομα του οποίου μας παραπέμπει στην αγγλική λέξη God- είναι μια υπέρκοσμη φιγούρα, έξω από τα ανθρώπινα, που οι δύο ήρωες περιμένουν για να τους σώσει, αλλά  αυτός δεν έρχεται ποτέ. Συμβολίζει τον από «μηχανής Θεό» που μοιρολατρικά κάποιος περιμένει στη ζωή του για να λυτρωθεί , χωρίς όμως ο ίδιος να κάνει κάτι για αυτό. Ο Γκοντό είναι η προσμονή και η ελπίδα κάθε ανθρώπου που αδρανεί , ζει μέσα στην απόλυτη απραξία μια ζωή που δεν διαφέρει σε πολλά από τον πνευματικό θάνατο. 

                            Κείμενο: Ηλέκτρα Ρέτζικα Α΄Λυκείου
              Σύνθεση εικόνας: Βίκτωρ Μαργαρίτης Β΄Λυκείου

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Οι παραστάσεις μας, 13 και 14 Μαίου 2015

"Νιου Χαμσάιρ 1901, τόσο μακριά και τόσο κοντά. Καθημερινότητα, οικογένεια, αξίες, έρωτας, ζωή, θάνατος... Το έργο του Thorton Wilder "Η μικρή μας Πόλη" φέρνει τους ανθρώπους κοντά κάνοντας τους να συνειδητοποιήσουν την αξία της στιγμής και της κάθε μικρής πράξης."
Φαίδρα Καλαϊτζιάν 
Η χορωδία της μικρής μας πόλης
"Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι γεννημένοι να ζουν σε τόσο μικρές πόλεις..."
Τζούλια και Φρανκ Γκιμπς
Χάουι Νιούσαμ ο γαλατάς
Κύριος Γουέμπ, εκδότης της εφημερίδας
και η Κυρία Γουέμπ
Τζωρτζ και Έμιλυ
"Φοβερό πράγμα ο γάμος..."
Ο Δήμαρχος Ο' Μπράιαν
Έμιλυ Γουέμπ
Ο καθηγητής
Ο Τζο που μοιράζει τις εφημερίδες
Ρεβέκκα Γκιμπς









Οι διευθυντές σκηνής

Ο δημιουργός και ερμηνευτής της μουσικής της παράστασης
...και η τεχνική υποστήριξη
Κι αν μας αντέξει το σκοινί... θα φανεί... στο χειροκρότημα